Λαρυγγίτιδα

Η λαρυγγίτιδα ανάλογα με το αν είναι οξεία ή χρόνια προκαλείται από ποικίλους παράγοντες.

Τα συχνότερα αίτια οξείας λαρυγγίτιδας είναι:

• Ιογενείς λοιμώξεις ανάλογες με αυτές που προκαλούν το κοινό κρυολόγημα
• Καταπόνηση των φωνητικών χορδών εξαιτίας έντονης φώνησης ή υπερβολικής χρήσης της φωνής
• Βακτηριακές λοιμώξεις όπως π.χ. από διφθερίτιδα. Οι λοιμώξεις αυτές στις μέρες μας είναι αρκετά σπάνιες λόγω των εκτεταμένων εμβολιασμών

Η χρόνια λαρυγγίτιδα σε γενικές γραμμές προκαλείται από παρατεταμένη έκθεση του λάρυγγα σε έναν ή περισσότερους ερεθιστικούς παράγοντες. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε καταπόνηση των φωνητικών χορδών και στην ανάπτυξη κάποιων μορφωμάτων πάνω σε αυτές όπως είναι οι πολύποδες, τα κοκκιώματα κτλ. Τέτοιοι ερεθιστικοί παράγοντες είναι:

• Υπερβολική ή κακή χρήση των φωνητικών χορδών (π.χ. τραγουδιστές, καθηγητές)
• Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση
• Αλλεργίες
• Έκθεση σε χημικές ουσίες
• Κάπνισμα
• Κατάχρηση αλκοόλ
• Χρόνια ιγμορίτιδα

Πιο σπάνιες αιτίες χρόνιας λαρυγγίτιδας είναι:

• Λοιμώξεις από βακτήρια ή μύκητες
• Μολύνσεις από παράσιτα

Άλλοι παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν χρόνια βραχνάδα στη φωνή είναι:

• Καρκίνος
• Παράλυση φωνητικών χορδών εξαιτίας κάποιου τραυματισμού, εγκεφαλικού, κάποιου όγκου στον πνεύμονα κ.ά.

Τα συνηθέστερα συμπτώματα της λαρυγγίτιδας είναι:

• Αλλοίωση και εξασθένηση της φωνής
• Απώλεια φωνής («κλείσιμο» λαιμού)
• Βράχνιασμα
• Ξηρός λαιμός
• Ερεθισμένος λαιμός
• Ξηρός βήχας
• Πονόλαιμος
• Αίσθημα γαργαλητού στο λαιμό
• Δυσκολία στην κατάποση

Η διάγνωση της λαρυγγίτιδας γίνεται από ειδικό ωτορινολαρυγγολόγο, ο οποίος θα εξετάσει την περιοχή του λάρυγγα και τις φωνητικές χορδές μέσω της  λαρυγγοσκόπησης. Κατά την εξέταση, ο γιατρός προωθεί μέσω της μύτης ένα πολύ λεπτό, εύκαμπτο εργαλείο (λαρυγγοσκόπιο) τελευταίας τεχνολογίας, το οποίο συνδέεται με κάμερα υψηλής ευκρίνειας. Οι οπτικές ίνες της άκρης του λαρυγγοσκοπίου προσεγγίζουν το λάρυγγα και ο γιατρός, αλλά και ο ασθενής, παρακολουθούν στην οθόνη τις εικόνες από το εσωτερικό του λαιμού. Η διαδικασία δεν προκαλεί ενόχληση στον ασθενή και δεν απαιτεί καμία προετοιμασία από μέρους του.

Ο γιατρός θα αξιολογήσει τις εικόνες αναζητώντας για τυχόν:

• Ερεθισμό
• Ερυθρότητα
• Οίδημα
• Εκκρίσεις
• Βλάβες στις φωνητικές χορδές (π.χ. πολύποδες, κοκκιώματα, κομβία)

Στην οξεία λαρυγγίτιδα η θεραπεία αφορά, ουσιαστικά, στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων που προκαλεί αφού συνήθως υποχωρεί από μόνη της μέσα σε μία περίπου εβδομάδα. Συστήνεται πλήρης αφωνία ή περιορισμένη ήπια χρήση της φωνής για περίπου επτά ημέρες. Εάν πρόκειται για βακτηριακή λοίμωξη (πιο σπάνια) ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει αντιβίωση στον ασθενή.

Στην περίπτωση της χρόνιας λαρυγγίτιδας η θεραπεία στοχεύει στην αντιμετώπιση της υποκείμενης αιτίας που την προκαλεί όπως είναι για παράδειγμα ο καπνός, το αλκοόλ και το γαστρικό υγρό.

Σημαντικό ρόλο και στους δύο τύπους λαρυγγίτιδας παίζουν κάποιες πρακτικές που ως στόχο έχουν να καταπραΰνουν το λάρυγγα και να αποκαταστήσουν τη χροιά της φωνής. Αυτές εν συντομία είναι οι παρακάτω:

• Εισπνοές με υδρατμούς
• Ξεκούραση της φωνής όσο περισσότερο γίνεται
• Αποφυγή και του ψιθυρίσματος
• Κατανάλωση άφθονων υγρών
• Ενυδάτωση του λαιμού μασώντας παστίλιες και τσίκλες και κάνοντας γαργάρες με αλατόνερο
• Αποφυγή κατανάλωσης αλκοόλ και καφέ
• Αποφυγή χρήσης αποσυμφορητικών καθώς αυτά ξηραίνουν το λαιμό