ΕΝΟΤΗΤΕΣ
Οι αδενοειδείς εκβλαστήσεις, τα γνωστά σε όλους κρεατάκια βρίσκονται στο ρινοφάρυγγα ακριβώς πίσω από τη μύτη. Πιστεύεται ότι μέχρι την ηλικία των 5-6 ετών παίζουν κάποιο ρόλο στην άμυνα στην οργανισμού ενώ έχουν την τάση να συρρικνώνονται και προοδευτικά να εξαφανίζονται μέχρι την ενήλικη ζωή.
Σε κάποιες όμως περιπτώσεις το μέγεθός τους είναι μεγαλύτερο από το φυσιολογικό με αποτέλεσμα ο ρινοφάρυγγας να ‘κατακλύζεται’ από τα κρεατάκια γεγονός που έχει μια σειρά από αρνητικές επιπτώσεις:
Έτσι το παιδί με υπερτροφικές αδενοειδείς εκβλαστήσεις δεν μπορεί να αναπνεύσει από τη μύτη και καταφεύγει στην αναπνοή από το στόμα, κάτι που σε βάθος χρόνου μπορεί να οδηγήσει σε παραμόρφωση των οστών της γνάθου και του κρανίου, το λεγόμενο ‘αδενοειδές προσωπείο’.- Κατά τη διάρκεια του ύπνου το παιδί ροχαλίζει και κάνει άπνοιες δηλ. σταματάει η αναπνοή του για μερικά δευτερόλεπτα. Αυτή η κακή ποιότητα του ύπνου προκαλεί κούραση και υπνηλία ή υπερδιέγερση κατά τη διάρκεια της ημέρας, διάσπαση προσοχής και κακές επιδόσεις στο σχολείο, ακόμη και μαθησιακές δυσκολίες. Η σοβαρή άπνοια μάλιστα αν δεν διαγνωστεί και αντιμετωπιστεί έγκαιρα είναι δυνατόν σε βάθος χρόνου να οδηγήσει σε σοβαρά καρδιοαναπνευστικά προβλήματα.
- Το παιδί μπορεί να έχει βαρηκοΐα και συχνές ωτίτιδες εξαιτίας του υγρού που μαζεύεται πίσω από το τύμπανο του αυτιού.
- Τέλος, σε κάποιες περιπτώσεις, τα κρεατάκια αποτελούν μία ‘δεξαμενή’ (‘reservoir’) μικροβίων, γεγονός που προδιαθέτει σε συχνές, υποτροπιάζουσες λοιμώξεις με εκροή πυώδους βλέννας από τη μύτη και βήχα, που ανθίστανται στην αντιβιοτική αγωγή.
Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις η χειρουργική επέμβαση της αδενοτομής, η αφαίρεση δηλαδή των αδενοειδών εκβλαστήσεων, λύνει οριστικά το πρόβλημα και εξασφαλίζει στο παιδί τόσο μια ομαλή καθημερινότητα όσο και μια φυσιολογική ανάπτυξη.
Δείτε επίσης:
Ποια είναι η διαδικασία της επέμβασης;
Πριν την επέμβαση είναι απαραίτητος ο προεγχειρητικός έλεγχος (εξετάσεις αίματος, εκτίμηση από καρδιολόγο και αναισθησιολόγο) ο οποίος στις περισσότερες περιπτώσεις γίνεται την ημέρα του χειρουργείου, λίγες ώρες πριν την έναρξη της επέμβασης. Η επέμβαση γίνεται υπό γενική αναισθησία είτε με τη χρήση κλασικών εργαλείων και διαθερμίας, είτε ενδοσκοπικά με τη χρήση ειδικού γλύφανου (shaver), είτε με τη χρήση άλλων αναίμακτων τεχνικών όπως coblation. Η διάρκειά της είναι συνήθως γύρω στα 15 λεπτά.
Τι συμβαίνει μετά την επέμβαση;
Λίγες ώρες μετά την επέμβαση ο μικρός ασθενής επιστρέφει στο σπίτι του. Η επέμβαση δεν συνοδεύεται από ιδιαίτερο πόνο και έτσι ήπια παυσίπονα χρειάζονται για 2 με 3 ημέρες ενώ χορηγείται αντιβιοτική αγωγή προκειμένου να προληφθεί οποιαδήποτε επιμόλυνση. Για μία εβδομάδα ακολουθείται ειδική διατροφή ενώ το παιδί μπορεί να επιστρέψει στο σχολείο του μετά από 5 με 7 ημέρες.
Μπορεί η αδενοτομή να γίνει σε συνδυασμό με αμυγδαλεκτομή;
Ασφαλώς. Είναι πολύ σύνηθες ένα παιδί να πάσχει από υπερτροφία τόσο των αμυγδαλών όσο και των αδενοειδών εκβλαστήσεων. Σε αυτές τις περιπτώσεις αφαιρούνται και οι αμυγδαλές και τα κρεατάκια σε ένα χειρουργείο ανακουφίζοντας οριστικά τον μικρό ασθενή από τα συμπτώματά του.
Με ποια εξέταση τεκμηριώνεται ότι το παιδί έχει υπερτροφικά κρεατάκια;
Στη συντρηπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, η ύπαρξη των υπερτροφικών αδενοειδών εκβλαστήσεων διαπιστώνεται με ενδοσκόπηση με τη χρήση ειδικών video-ενδοσκοπίων στο χώρο του ιατρείου. Σε κάποιεςπεριπτώσεις που ο μικρός ασθενείς δεν συνεργάζεται, η διάγνωση γίνεται με μια απλή ακτινογραφία.
Αφού τα κρεατάκια θα μικρύνουν από μόνα τους, γιατί να μην περιμένουμε να συμβεί αυτό;
Πράγματι, όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, τα κρεατάκια έχουν την τάση να μικρύνουν καθώς το παιδί μεγαλώνει και για το λόγο αυτό σε πολλές περιπτώσεις η αντιμετώπιση που συστήνουμε είναι η συντηρητική με απλή παρακολούθηση και επανέλεγχο. Όταν όμως είναι πολύ μεγάλα, προκαλούν όλα ή και μερικά από τα συμπτώματα που αναφέρθηκαν παραπάνω και ο γιατρός κρίνει ότι παρά την όποια αναμονή είναι απίθανο να βελτιωθεί η κατάσταση, πρέπει να αφαιρούνται έγκαιραγιατί διαφορετικά η παραμονή τους θα έχει σοβαρές άμεσες και απώτερες συνέπειες στη ζωή των μικρών ασθενών (δυσκολία στον ύπνο, ανησυχία ή υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας, κακές επιδόσεις στο σχολείο, βαρηκοΐα, ‘αδενοειδές προσωπείο’ κτλ).
Υπάρχει κατάλληλη εποχή;
Όχι. Η επέμβαση μπορεί να έχει το ίδιο καλά αποτελέσματα και να ακολουθηθεί από εξίσου ταχεία αποκατάσταση ανεξάρτητα από τη χρονική περίοδο κατά την οποία θα πραγματοποιηθεί. Φυσικά σε κάθε περίπτωση είναι απαραίτητη η τήρηση των μετεγχειρητικών οδηγιών. Έτσι λοιπόν το πότε θα γίνει η επέμβαση εξαρτάται πρακτικά από το πρόγραμμα και τα χρονικά περιθώρια του ασθενή και του χειρουργού.