Ημικρανία
Τι είναι η ημικρανία;
Η ημικρανία είναι μια μορφή πονοκεφάλου, η οποία εμφανίζεται περίπου στο 12% του πληθυσμού. Συνήθως, τα επεισόδια ημικρανίας επηρεάζουν το ήμισυ της κεφαλής και έχουν διάρκεια από μερικές ώρες έως τρεις ημέρες.
Υπάρχουν τρεις βασικοί τύποι ημικρανίας:
- Με αύρα: Παρουσιάζει συγκεκριμένα προειδοποιητικά σημάδια λίγο πριν την έναρξη της ημικρανίας, όπως οπτικές διαταραχές (λάμψεις φωτός ή τυφλά σημεία).
- Χωρίς αύρα: Είναι ο πιο συχνός τύπος ημικρανίας. Σε αυτήν την περίπτωση, η ημικρανία ξεκινά χωρίς προειδοποιητικά σημάδια.
- Με αύρα χωρίς κεφαλαλγία: Εμφανίζεται μια αύρα ή άλλα συμπτώματα της ημικρανίας, χωρίς όμως να αναπτύσσεται πονοκέφαλος. Συνήθως διαρκεί 20-30 λεπτά και ονομάζεται και ονομάζεται και «σιωπηλή ημικρανία».
Ποια είναι τα στάδια της ημικρανίας και τα συμπτώματά τους;
Μία κρίση ημικρανίας μπορεί να εξελιχθεί στα παρακάτω στάδια:
Προειδοποιητικό στάδιο: Εμφανίζεται μία ή δύο μέρες πριν από την έναρξη του πονοκεφάλου και περιλαμβάνει αλλαγές στη διάθεση, ευερεθιστότητα, αύξηση της όρεξης, δυσκαμψία στον αυχένα και συχνό χασμουρητό.
Αύρα: Αναφέρεται στην παρουσία νευρολογικών συμπτωμάτων κατά τη διάρκεια ενός επεισοδίου ημικρανίας. Εκδηλώνεται κυρίως με συμπτώματα όπως οπτικές διαταραχές, απώλεια όρασης, αδυναμία ή μούδιασμα του προσώπου και δυσκολία στην ομιλία.
Κεφαλαλγία: κατά τη διάρκεια ενός επεισοδίου ημικρανίας, παρουσιάζεται πονοκέφαλος στο ήμισυ του κεφαλιού. Ο πόνος μπορεί να είναι από μέτριας έως υψηλής έντασης. Σε αρκετές περιπτώσεις συνοδεύεται από ευαισθησία στο φως ή/και τον ήχο, ενόχληση στις έντονες μυρωδιές, ναυτία ή έμετο.
Στάδιο αποδρομής: Αφού η κεφαλαλγία υποχωρήσει, μπορεί να εμφανιστεί αίσθημα εξάντλησης, δυσκολία στη συγκέντρωση αλλά και συναισθηματικές μεταβολές.
Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι, όσοι έχουν ημικρανία δεν είναι απαραίτητο να περνούν από όλα τα στάδια και να εμφανίζουν όλα τα συμπτώματα. Επιπρόσθετα, ο πονοκέφαλος που συνοδεύει την ημικρανία, έχει διαφορετική ένταση και διάρκεια σε κάθε ασθενή.
Ποιοι παράγοντες προκαλούν ημικρανία;
Παρότι οι κρίσεις ημικρανίας είναι συχνά απρόσμενες, σύμφωνα με μελέτες υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες που τις πυροδοτούν. Οι πιο συχνοί είναι οι ακόλουθοι:
- Στρες
- Αλλαγές στην καθημερινότητα
- Μεταβολές του ύπνου
- Περιβαλλοντικές αλλαγές
- Ορμονικές μεταβολές στις γυναίκες
- Συγκεκριμένες τροφές και ροφήματα
- Αισθητηριακά ερεθίσματα (έντονα φώτα, δυνατοί ήχοι, έντονες μυρωδιές)
Ημικρανία: Διάγνωση και Θεραπεία
Η διάγνωση της ημικρανίας συχνά είναι δύσκολη και απαιτεί τον αποκλεισμό άλλων παθολογικών καταστάσεων που εμφανίζουν παρόμοια συμπτώματα με αυτήν. Η νευρολογία είναι η βασική ειδικότητα που εμπλέκεται στη διερεύνηση και την αντιμετώπιση της συγκεκριμένης πάθησης. Ο ρόλος του Ωτορινολαρυγγολόγου είναι να αποκλείσει μία σειρά από ΩΡΛ καταστάσεις με κυριότερη την ιγμορίτιδα, οι οποίες θα μπορούσαν να αποπροσανατολίσουν τη διαγνωστική προσέγγιση. Πιο συγκεκριμένα, με το ιατρικό ιστορικό, την ενδοσκόπηση μύτης αλλά και την αξονική τομογραφία, ο Ιατρός είναι σε θέση να αποκλείσει ή να επιβεβαιώσει τις παθήσεις που θα μπορούσαν να διαγνωστούν λανθασμένα ως ημικρανία. Μάλιστα, ανάλογα με τη διάγνωση, μπορεί να χορηγήσει την ενδεδειγμένη φαρμακευτική αγωγή ή να προβεί σε μία χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση του προβλήματος.
Η διάγνωση της ημικρανίας συχνά απαιτεί τη συνδυαστική προσέγγιση από μία σειρά ιατρικών ειδικοτήτων. Ανάμεσα σε αυτές ο ΩΡΛ κατέχει σημαντική θέση καθώς με μία λεπτομερή εξέταση μπορεί να αποκλείσει ή να επιβεβαιώσει τη συμμετοχή των παραρρινίων κόλπων στην κλινική εικόνα του ασθενή.